Anna Pietroszek (1941-2019)
W dniu 25 lipca 2019 roku grono przyjaciół, kolegów i koleżanek oraz znajomych towarzyszyły Annie Pietroszek w tej ostatniej na ziemi drodze do wieczności. Spoczęła we wspólnym grobie z mężem Tadeuszem, który w tej wędrówce na „drugi brzeg” wyprzedził żonę o 21 lat (Tadek zawsze był szybki). Nabożeństwo żałobne odprawił oraz piękną, mądrą i poruszającą homilię wygłosił ks. Arkadiusz. Autor swoje pożegnanie w imieniu przede wszystkim środowiska wygłosił z najwyższym trudem, gdyż wzruszenie nieustannie odbierało mu głos. Mówiłem i piszę teraz o Hani, ponieważ w ten sposób prawie wszyscy o Niej mówili i do Niej się zwracali.
Henryk Hanebach (1931-2019)
Ksiądz Jan Twardowski skromny, wielki poeta napisał: „Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. Zostaną po nich buty i telefon głuchy”. Po panu Henryku pozostaną wspomnienia uczniów, nauczycieli, koleżanek i kolegów środowiska - nie tylko złotoryjskiego.
Tak mało jest szczęścia na ziemi, że trzeba zbierać wspomnienia, by w chwilach smutku upajać się nimi jak wodą w chwili pragnienia.
Wstydliwe sprawy znikania kolumn
MIESZKAŃCOM ZIEMI ZŁOTORYJSKIEJ DO SZTAMBUCHA czyli coś o losach kolumn
Świadectwa historii
Istnieje naturalna skłonność człowieka do upamiętniania siebie, swoich działań i dokonań, ponieważ z reguły uznajemy je za pozytywne. Przyjmują one różne formy - tablic, pomników osób lub symboli itp.
W korowodzie 2019
W tym roku trasa korowodu przebiegała innymi ulicami, ale za to niezmienna była radość i entuzjazm jego uczestników.
A wśród nich członkowie stowarzyszenia TMZZ.
Walne Zebranie TMZZ 2019
W Towarzystwie Miłośników Ziemi Złotoryjskiej minęła kolejna kadencja. Taka sytuacja wymaga przeprowadzenia walnego zebrania sprawozdawczo-wyborczego, które zwołano na 3 kwietnia 2019 r. Z wielką starannością zebranie prowadziła wiceprezes Kazimiera Tuchowska. Przewodniczył Aleksander Borys - prezes.
Człowiek Ziemi Złotoryjskiej 2018
W czwartek 11 kwietnia 2019 poznamy laureata nagrody Człowiek Ziemi Złotoryjskiej za rok 2018. Jest to już siódma edycja tego plebiscytu, która wyłania osoby (zespół osób) znacząco wyróżniających się w działaniach na rzecz miasta, powiatu lub regionu, a działalność ta została zauważona i zgodnie z regulaminem zgłoszona, zaś spośród zgłoszeń Kapituła wyłania najpierw finałową piątkę laureatów, a potem wskazuje zwycięzcę.
Zainteresowanych odsyłamy do brzmienia odpowiednich przepisów zawartych w dokumencie "Regulamin Wyborów Człowieka Ziemi Złotoryjskiej".
Spotkania pamięci
Szanowni Państwo, Internauci, mieszkańcy miasta,
grupa członków TMZZ zamierza kontynuować odwiedzanie w konkretnych stałych dniach złotoryjskich miejsc pamięci. Nowością jest powiadomienie o tym szerszych kręgów społeczeństwa Złotoryi. Podając do wiadomości poniższy terminarz zachęcamy by mimo zbiorowej formy, realizować osobisty, indywidualny, obywatelski odruch wynikający z wewnętrznej potrzeby.
Oto terminy i miejsca:
Andrzej Fiksa - powstaniec wielkopolski
* 23 X 1899 r. Lubocześnica, + 2 IV 1985 r. Złotoryja
W dniu 27 grudnia 2018 r. przypada setna rocznica wybuchu Powstania Wielkopolskiego – jedynego bezspornie zwycięskiego powstania w dziejach Polski; ja dodałbym do tego także III Powstanie Śląskie.
Andrzej Fiksa wziął udział w powstaniu mając 19 lat. Dziś spoczywa na złotoryjskim cmentarzu w kwaterze dziecięcej. Jego grób odkryłem dość przypadkowo ok. 2006 r., przygotowując materiał do „Echa Złotoryi" z okazji Święta Zmarłych o szczególnie zasłużonych osobach spoczywających na naszej Górze Mikołaja. Nie wiedziałem wówczas, że krótko przed jego odejściem dwaj uczniowie LO - Robert Grogulski i Robert Pawłowski pod kierunkiem nauczyciela p.o. Henryka Pawłowskiego na podstawie wywiadu z bohaterem, sporządzili biogram A. Fiksy (a więc w ówczesnych szkołach "coś jednak" robiono wokół wychowania patriotycznego). Dziś korzystam z tego opracowania, ponieważ rodzina bohatera od kilku lat unika kontaktu z autorem, natomiast życzliwość okazał USC w Pniewach.
Do grobu A.Fiksy odnoszę się niemal, jak do rodzinnego, gdyż mój dziadek i dwaj jego bracia Śmiechowie byli – nie wiedząc o sobie - towarzyszami wojennymi A.Fiksy na froncie zachodnim I wojny. Wszyscy bracia zginęli, a kilkuletnie poszukiwania nie pozwoliły ustalić ani miejsca śmierci, ani ewentualnego pochówku.
...
Ciąg dalszy tekstu, którego autorem jest p. Alfred Michler, jest do pobrania tutaj.
Złotoryjskie akweny, zalewy, baseny
Aktualizacja: zapraszamy do przeczytania artykułu do końca, tam zamieszczamy łącza do skanowanych dokumentów.
Basen w Złotoryi do I połowy XX wieku
W okresie międzywojennym sportowo – rekreacyjne centrum Złotoryi znajdowało się między dzisiejszą ulicą K.Miarki, Legnicką (do skrzyżowania z Chojnowską), Chojnowską (do zakrętu), a brzegiem Kaczawy. Aktualnie prowadzi tu działalność m.in. Firma Osadkowski-Cebulski, Vitbis, i inne w kierunku PSP aż do starego mostu. Co takiego znajdowało się na tym terenie, że można go nazwać „centrum”? Był to starannie uporządkowany teren obecnego Parku Piastów ze ścieżkami spacerowymi; fontanna; restauracja z tarasem widokowym, która przetrwała wojnę, a w której bawili się jeszcze powojenni osadnicy i w ramach „oswajania krajobrazu” nazwali ten lokal „kukułką”; strzelnica, w której rządziło „bractwo kurkowe”; tor saneczkowy; boisko do piłki nożnej (oraz ręcznej), na którym do 1945r. rozgrywały mecze niemieckie, a później pierwsze polskie („Kapelusznik”, „Piast”, „Włókniarz”) drużyny piłkarskie (stadionu „Górnika” jeszcze nie było). W pobliżu była też karczma, do której właściciel po meczu zapraszał drużynę piłkarską, a jeśli piłkarze zaintonowali mu uchodzącą za hymn miasta, pieśń „Goldbergia” – stawiał im kolejkę extra.
Górka Mieszczańska przed II wojną (zbiór TMZZ)
Wigilia u Kresowian
Złotoryjscy członkowie Koła Kresowian przy TMZZ, spotkali się 10 grudnia 2018 na wspólnej Wigilii.
Spotkanie, które zorganizowała i zdjęciami zapisała Danuta Sosa, przebiegło w serdecznej i pogodnej atmosferze. Fotografie zobaczyć można w Galerii.