Jerzy Władysław Kluz urodził się 5 maja 1943 r. w Łańcucie. Z pierwszych lat życia oraz młodości zapamiętał stukot kół wagonu towarowego, ponieważ jego rodzina często zmieniała (razem z meblami) miejsce zamieszkania wskutek zawodu ojca,. Maturę zdał z pierwszą lokatą i zdecydował się na studia w krakowskiej AGH, które ukończył w 1967 r. z tytułem magistra inżyniera górnictwa. Pierwszą pracę zawodową podjął w KWK „Katowice” w Katowicach. Kolejne lata pracy zawodowej były już związane z Dolnym Śląskiem, z wyjątkiem Kopalni Anhydrytu „Lubichów” w Niwnicach.W latach 1967-68 był stażystą w KGHM w Lubinie, a następne 8 lat spędził w „Lenie”, gdzie doszedł do stanowiska kierownika Zakładu Przeróbki Mechanicznej. Odszedł stamtąd wraz z zakończeniem działalności zakładu. Działał w nim nie tylko specjalistycznie i zawodowo, ale także społecznie. Wspólnie z Adolfem Chyrą opiekowali się skutecznie, najpierw sekcją piłkarską „Górnika”, a później także akrobatyką. Jeszcze w „Lenie” związał się z ruchem racjonalizatorskim i przewodniczył „Lenowskiemu” Klubowi Techniki i Racjonalizacji. Następne 20 lat to również KGHM: „Konrad” w Iwinach i Polkowice.
Istotna zmiana w życiu Jerzego Kluza nastąpiła po wybraniu go na Burmistrza Złotoryi. Był pierwszym burmistrzem, który nie pochodził z namaszczenia solidarnościowego. Nie ułatwiało mu to sprawowania funkcji. Tym bardziej że w tym czasie Złotoryja organizowała ważne, prestiżowe imprezy i obchody: 790 rocznica nadania praw miejskich w 2001 r., organizacja MŚ w Płukaniu Złota w 2000 r. Każda ze stron miała swoją wizję i koncepcję. Nie było także jedności przy, zdawałoby się tak jednoczącym złotoryjan wydarzeniu, jak Wigilia w Rynku czy, dzięki FWPN, budowa „zameczku” nad Zalewem. Burmistrzowi Kluzowi udało się doprowadzić te sprawy – ponad podziałami do pozytywnego końca. Pomógł w „przywróceniu do życia” kościoła św. Mikołaja. Bez jednoznacznej akceptacji swojego zaplecza politycznego wspierał budowę Ścieżki św. Jadwigi oraz wydawanie ‘Echa Złotoryi”. Był członkiem TMZZ. Sfinalizowano procedury dotyczące Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dokończono budowę hali sportowej „Tęcza” oraz przygotowano budynek socjalny na ul. Łąkowej.
Jerzy Kluz był burmistrzem otwartym i otwierającym Złotoryję na świat – w tym aspekcie autorowi znakomicie współpracowało się z nim, czego nie w pelni akceptowało jego środowisko polityczne. Złotoryja zawarła umowy partnerskie z Westerburgiem - na wniosek strony niemieckiej - VIII 1999, z czeskim Mimoniem – V 2000 oraz ukraińskim Buczaczem – VII 2000. O wybór na burmistrza w nastepnej kadencji Jerzy Kluz już się nie ubiegał. Wygrał konkurs na prezesa-dyrektora popularnych „kamyków”, czyli Kopalni Surowców Skalnych.
Prywatnie był mężem prawniczki Sabiny i ojcem Joanny – lekarki.W ostatnich latach podupadł na zdrowiu i odszedł 4 kwietnia 2024 r. Pochowany na złotoryjskim cmentarzu komunalnym. Cześć Jego Pamięci.
Alfred Michler