Na złotoryjskim cmentarzu komunalnym są pochowani dwaj powstańcy warszawscy: Ryszard Królikowski i Jan Łepecki. Obydwaj to rodowici warszawiacy, których powojenne losy rzuciły do dolnośląskiej Złotoryi. Ale naprawdę niewiele brakowało, że miejscem ich ostatniego spoczynku mogła być któraś z warszawskich uliczek nawet bez oznaczonego miejsca. Mieli szczęście. Bo tylko na nie mogli liczyć, kiedy niedoświadczonych i nieuzbrojonych wysyłali w bój politycznie motywowani (a nie militarnie) przywódcy powstania.
Od pięciu lat o godz. „W” przy ich złotoryjskich mogiłach spotykają się członkowie TMZZ. Rozpamiętujemy ich losy, oddając hołd ich odwadze i bohaterstwu. Nie potrafimy, niestety, podobnych odczuć skierować w stosunku do ich dowódców. A Ryszarda i Jana naprawdę mogło w Złotoryi nie być. 16-letni wówczas Rysiek („Wróbelek”) oraz 20-letni Janek („Cichy”) zostali ciężko ranni, ale szczęśliwie nie podzielili losu dziesiątków tysięcy powstańców oraz cywilów.
Nakazem uczciwości jest, aby czcić i szanować oraz pamiętać o bohaterach. Ale obowiązkiem jest zarazem pamiętać o mądrej odwadze i rozwadze szczególnie, gdy odpowiada się za los i życie innych ludzi, ich nie należało traktować jak ołowiane żołnierzyki – ich życie, krew i śmierć były prawdziwe.
PS: Sylwetki obu powstańców przedstawiamy od 5. lat na stronie internetowej TMZZ.
Alfred Michler
1 sierpnia 2021
Foto: W. Chabior
Obróbka zdjęć: U. Gałązka