Życie się zmienia, lecz nie kończy.
Pod koniec listopada „drugi brzeg” osiągnęło dwoje znanych złotoryjan związanych z działalnością TMZZ: Krzysztof Staronka i Janina Ziemińska
KRZYSIEK - KRZYSZTOF STARONKA
Przez ziemskie życie szedł 63 lata – tylko tyle. Każdy, kto przeszedł choć część Ścieżki św. Jadwigi zobaczył i oparł się o część ważnego dzieła życia Krzysztofa. To estetyczne i efektowne tablice informacyjne, które prawie non profit wykonał w 2001 r., a w następnych latach reperował (także prawie za darmo) po zniszczeniach, dokonywanych przez naszych jakże katolickich i wierzących mieszkańców.
Już tego czynił nie będzie, ponieważ niespodziewanie i przedwcześnie poszedł ścieżką do wieczności, zostawiając na jej początku wnuczęta Natalię, Joannę i Juliana, ukochane dzieci Emilię i Kasjana oraz żonę Grażynę. Dla nich odejście Krzysztofa to w rodzinnym łańcuchu ogniwo nie do zastąpienia.
Miejmy świadomość, że cnoty teologiczne, którym hołdowała św. Jadwiga (wiara, nadzieja, miłość, umiar, roztropność, sprawiedliwość, odwaga), współcześnie winny być już uważane także za cnoty społeczne i obywatelskie. Krzysztof tak je pojmował i postępował.
Urnę z Jego prochami złożono na złotoryjskim cmentarzu w grobie Jego rodziców.
***
JANECZKA - JANINA ZIEMIŃSKA
Po imieniu zwracamy się do osób, które lubimy i darzymy sympatią; zdrobnienie takie odczucie dodatkowo wzmacnia. Janeczka miała wszystkie niezbędne cechy charakteru (kultura osobista, cierpliwość) oraz zalety pedagogiczne (wiedza, umiejętność rozmowy), jakie powinien posiadać dobry bibliotekarz. Taką znają ja czytelnicy Biblioteki Pedagogicznej.
Udzielała się także społecznie i jej ładny kształtny charakter pisma (patrz: napis nad zdjęciem) nieraz zbyt intensywnie wykorzystywano w miejscu pracy, Wydziale Oświaty, TMZZ oraz innych instytucjach. Jej dłuższe lub krótsze napisy widzimy m. in. w kościołach, szkołach. Prywatnie żyła sama, ale samotna nie była – miała przyjaciół.
Przez wiele lat bardzo często można było Ją spotkać na al. Miłej w trakcie spacerów ze swoja sunią. W ostatnim czasie był to widok coraz rzadszy, ponieważ na więcej nie starczało zdrowia. Ostatni „spacer” odbył się już wyłącznie w jedną stronę – bez powrotu …
Pochowana na złotoryjskim cmentarzu.
***
Janeczka i Krzysztof – różni, ale jakby podobni. Pozostawili ślad swojej pożytecznej i spokojnej działalności, która nie pozwoli o Nich zapomnieć.
CZEŚĆ ICH PAMIĘCI!
W imieniu członków i sympatyków TMZZ
Alfred Michler
Krzysiek - Wzgórze Zamkowe w Rokitnicy (14 X 2001 r.) zbiory TMZZ; fot. R.Gorzkowski:
Janeczka - Kadra w 1990 r. – Janeczka 3. z prawej, zbiory biblioteki; fot. nn:
